Видео

Cieszcie i DOCENiiajcie że macie 500+ od Pisu bo przynajmniej ta mama i tata mają odrobinę luksusu i BEZPIECZEŃSTWA w chwilach gdy tata straci pracę a nie będzie za co kupić mleka w proszku i kaszki dla dziecka! I wtedy skończy się robienie filmików, tatuaży i pindrzenia się gdy mam 1 dziecko i se je wychowam jak chcę! A gdy bieda zajrzy w ovzy to zacznie jak to TuSSk powiedział ,,udręka,, z wychowaniem dzieci! Dobrych rodziców poznaje się w biedzie a nie w luksusach! I nie z jednym dzieckiem ale kilkorgiem!!

Moja mama byla obecna ale nieobecna bo zajmowala sie domem i pracą. Tata to samo. Nie mam do nich zalu wrecz do dzis jak odwiedzam ich dom to czuje sie bezpiecznie. Wiem ze pracowali zebysmy nie byli glodni. Moze nie bylo milosci i czestej zabawya le jak mam swoje dzieci to wiem ze jak znalezc sily na zabawe? Choc nie mamy zbyt dobrych realacji. Ostatnio powiedzialam mamie ze byla dobrą matka. Nie mialam od niej przytulania bo ona nie miala tego od matki. Ja to zmienilam i tule moje dzieci zawsze kiedy o to poproszą

Co za bzdura! Porównywanie teraźniejszości do tego co było kilnascie albo kilkadziesiąt lat temu. Zapytajcie rodziców co oni doświadczyli jak byli wychowywani przez swoich rodzicow . Nie stwarzajmy dodatkowych granic które trzeba przekraczać i dołować rodziców którzy słuchając tych głupot dostają kompleksów ze są nic nie warci. Zastanów się zanim opublikujesz takie coś!

A ja pamiętam brak zabawek i brak pieniędzy , co mi z tego że ojciec w domu był jak nie było pieniędzy , pieprzenie o idealnym świecie który prawie nie istnieje

Moja mama dala mi piekny dom, przyozdobiła go podjazdem i ogrodem, ale moją twarz lzami. Jestem wdzieczna ze nie wstydzilam sie tego jak wyglada moje zycie ale wstydzilam sie lez ktore wywolywala nieustannie mnie krytykujac, wprawiając w poczucie winy i oskarzajac o niewdzięczność. Tata rzucilby wszystko zeby tylko byc przy mnie, ale to nie znaczy ze robi wszystko za mnie. Dal mi cos wiele cenniejszego niz przepych. Mieszka w mieszkaniu 10 razy tanszym i mniejszym od domu mamy ale to wlasnie je uwazam za swoj prawdziwy dom, w ktorym gdy bede plakac zostane przytulona a nie skarcona. Gdzie kazda jedna moja decyzja jest akceptowana a nie czeka na zezwolenie by ją podjąć. W tym domu - nie wielkim ani nie jak z bajki czeka na mnie spokój a nie krzyk. Gdyby to nie mialo znaczenia wiele dzieci na grobie swoich rodziców napisałoby: dała mi jeść i dach nad głową. I wiekszosc rodziców zasługuje na taki napis. Tylko od nich zalezy czy zechcą to zmienić.

Nie, nie zawsze "obecna, ciepła i cudowna". Rodzice też mają prawo do braku siły, kryzysu a czasem nawet braku czasu i warto o tym otwarcie mówić. Jesteśmy ludźmi, którzy mogą czuć się źle, nie mieć ochoty na uśmiech, którzy muszą zarabiać na życie, a nawet czasem mieć serdecznie dość własnego dziecka. Oczywiście, że czas spędzony z dzieckiem, pozytywny stosunek do niego, miłość się liczą najbardziej i trzeba to pielęgnować, ale podejściem "zawsze" robimy rodzicom niepotrzebną presję a i dziecko nie zrozumie, że bezpieczna osoba, która kocha może mieć gorszy dzień, ale i tak kocha (potem takie dziecko może przeżywać, że nawet bezpieczny parter będzie czasem smutny, być może czasem nieobecny czy zdenerwowany). Do wszystkiego trzeba podejść z rozsądkiem i umiarem a "zawsze" zdroworozsądkowe w tym przypadku nie jest